Hayatım koşuşturmaca içerisinde. Bütün ev işleri, banyo, yemek yemek, alışveriş... Her şey hızlı ve telaşlı. Uyku yok, gün içerisinde yemek yerken oturma dışında oturmak yok. Buna rağmen hiç bir iş bitmiyor, bitemiyor. Çok ama çok yorgunum...
Sebebi basit elbet. Sürekli hastalanan iki çocukla uğraşmak hiç ama hiç kolay değilmiş. Yemek yemek istemezler, uyumazlar... Sürekli ilgi beklerler, ağlarlar, ne yaparsanız yapın mutlu olmazlar. Herşey bir işkenceye dönüşür. Hele bir de ateşli hastalıksa geçirdikleri, gece boyu uyumadan tutulan nöbetler sizi bekler. Anlaşmış gibi aynı anda hasta olurlar ve aynı anda diş çıkarırlar. Ev deliler evi gibi. Her yerde bir kaos. Belinda'nın dağınıklığının yanına bir de Devin'nin dağınıklığı eklendi. Oyuncaklar heryerde. Tam topladım derken arkanızı döndüğünüz anda her yer çoktan dağılmış olur. Oyun hamurları her yere yapışmış, sürekli ' Masada, oyun hamurları masada oynanmalı!' desenizde, oyun hamurları yerlerde, koltuk döşemelerinde yerini çoktan almıştır. Son zamanlarda bir de Belinda'nın pazara gidelim şarkısıyla buzdolabındaki tüm meyve sebzeleri dışarı çıkarıp oynaması da eklenince, evin her köşesinden sebze meyve toplamak zorunda kalırsınız -ay güleyim mi ağlayayım mı bilemiyorum ha ha ha!- Belinda yemek yemeği bilmediğinden, her yemek sonrası yerler yemekle dolar. E Devin'de yemeğe başladığından bir de Devin'nin düşürdüğü yemeklerle uğraşırsın. Mama sandalyeleri sürekli temizlenir, yerler temizlenir, eller yüzler temizlenir (tabi kıyafetlerindeki lekeleri çıkarmak için harcadığınız zaman, enerji ve leke çıkaracılardan bahsetmiyorum bile!) Bir de bakmışsınız ki yer silerken çömelmiş durumunuzdan dolayı siyah pantolonların diz kısımları bembeyaz olmuştur! Nedense iki çocukta mama sandalyesinde oturmayı bilmez. Belinda saniyede bir - dakikada değil dikkatinizi çekerim- ya ayaktadır, sandalyenin köşesindedir, ya tepesindedir ya da masaya çıkmaya çalışır. Sürekli yüreğiniz ağzınızda 'Otur çocuğum!' deyip durursunuz. Bir kaç kez düşmüş olsa da sizi hiç ama hiç umursamaz. Devin'de ne varsa arkada, hep arkasını döner. Dönerken bacağını da çıkarır olması gereken yerden. Bir de onu döndürüp durursunuz. Yemek masası tam bir işkence. Peki ya uyku! ha ha ha o da bir işkence elbet!
Devin uyumaz. Gece yatırırsın 30 dakikada bir filan kalkar. Gece sürekli uyanır. Açlığına kalkmaz çünkü verdiğimiz sütü içmez. Sürekli sorunu olduğundan -diş, hasta olması, burun tıkanıklığı gibi- gece deliksiz uyuyamadı.Devin ilk 3 ayda ve 3. ayından 7. ayına kadar da sadece 2 gece deliksiz uyuduğunu gördük. Hepsi bu! Belinda sorunu yok ise yatar uyur. O konuda rahatım ama hastalıklar ve dişten dolayı artık Belinda uykuya dalmamak için her şeyi yapar oldu. İyice dayanamayıp, yorgun düştüğü noktada uyuya kalıyor ancak gece uyanabiliyor yemek yemediği için açlığına uyanıp süt! isteyebiliyor ya da öğle uykusu uyumadığı günler gece terörü yaşayabiliyor ki bu çok korkunç, ne yapacağınızı bilemediğiniz -ki yapacak bir şey yok- berbat bir tecrübe oluyor :(
Uyumayan ve yemek yemeyen iki çocuğunuz var ise zaten olay bitmiş oluyor. İsteğiniz kadar kendinizi zorlasanızda, aman kafama takmayayım desenizde, akışına bırakayım desenizde olmuyor işte. Hep bir umut içerisindeydim ama artık olayı kabullendim. Kendimi artık kandırmaya çalışmıyorum. Bu kış zor geçiyor ve geçecek bu bir gerçek. Okula giden ve yemek yemeyen bir kızım var ne bekliyorum ki! Sürekli hasta olup, kardeşine de geçiriyor ya da nasıl kapıyorsa Devin hasta olup Belinda'ya geçiriyor. Normalmiş bu öyle diyorlar. Kaçamayacağımız bir gerçekmiş...
Kaçamıyoruz bizde zaten :) Bir el ayak ağız hastalığı, grip, zatürre, üst solunum yolları enfeksiyonu, mantarlar, orta kulak iltihabı... Belinda'nın diş çıkarma süreci, Devin'nin diş çıkarma süreci. E biz de hasta oluyoruz tabi :)
Bütün bunlar ve daha fazla sebebler yüzünden - evet daha fazlası da var - blog yazamamak, hem blog için hem de anı için fotoğraf çekememek, video çekememek de varmış. Ne yapalım sağlık olsun değil mi! Bir süre daha yokum galiba ama fırsat bulduğum anda karşınızda olacağım :)
Herkese Sevgiler!
