Son zamanlarda bugüne kadar sergilediğim süper enerjik annelik modumu maalesef bir kenara atmış durumdayım. İnanılmaz yorgunum. Sanırım pilim bitti. Bugüne kadar dayanabilmiş olmam zaten mucizeydi. Öyle böyle devam ediyorum hayata ve en büyük yardımcım tabiki de Kenan. O olmasa ne yapardım bilmiyorum. Neyseki bu kadın işi deyipte bir kenara çekilen bir kocam yok. Şanslıyım ne diyeyim! 

Gelelim Kenan'nın doğum gününe. O gün için çok fazla planım olsada kafamı kaldıracak kadar bile enerji bulamadığımdan bütün planlarım suya düştü. Neyseki hediye işini son dakikaya bırakmamıştım ve önceden almıştım. Fakat dayanamadım ve doğum gününden önce hediyelerini verdim ona :)

Tüm gün boyunca enerjimi olabildiğince dengelemeye çalıştım fakat ne mümkün. Devin artık çok ama çok hareketli ve eskisinden daha fazla enerjimi alıyor. Belinda'nın okuldan gelmesini bekledim, hazırlandım ve Kenan ve Belinda eve geldiğinde ise hep beraber dışarı çıktık. O günü sade yaşamak istedik çünkü kızlar az uyuyorlar ve huysuzlar. Belinda diş çıkarıyor onu biliyorum fakat Devin diş mi çıkarıyor yoksa başka bir derdi mi var henüz anlayabilmiş değilim. E tabi bizde uyumayanlar olarak çok ama çok yorgunduk.

İlk uğrak yerimiz bize yakın olan hamburgerciydi. Güzel hamburgerlerimizi midemize indirdik fakat kızlar pek bir şey yemedi.

Yemeğimizi bitirdikten sonra Belinda'nın park diye tutturmasından dolayı parka doğru yol aldık. Küçük tavşan çantasına doldurduğu figür hayvanlarıyla birlikte parka gittik. 

Parkta oynayan Belinda pek bir mutluydu. Oyunun ardından yine yürümeye başladık. Bu sefer cupcakelerini çok sevdiğimiz cupcake çiye gittik. Neyseki içeride masaları boştu. Genelde tıka basa dolu olduğu için şaşkındım. Dışarı soğuduğu için içeride yer bulmamız çok hoştu. Kenan cheesecake aldı. Üzerine de bir mum istedik ve işte doğum günü pastası hazırdı! Ha ha ha!

Tüm o yorgunluğumuza ve kızların huysuzluklarına rağmen mini ama hoş bir gün geçirdik. Ben de böylece temiz hava almış oldum. Evde baygın bir şekilde yatmak ya da sürünerek iş yapmak bana göre değil. Umarım en kısa zamanda eski enerjime kavuşurum. 

İyi doğdun kocacım. İyiki varsın ve iyiki seninle evliyim. Sen olmasan nasıl herşeyin üstesinden gelirdim bilmiyorum. Seni çok ama çok seviyorum!...

Kızlar eskisinden daha hareketli olduğu için ve  hem onlarla hemde fotoğraf işiyle aynı anda ilgilenmem çok zor oluyor. Sürekli beni istiyorlar. Hatta genelde hep kucağımda olmak istiyorlar. Bu yüzden fotoğraflar çok iyi değil. Detayları ve bazı anları hep kaçırıyor çekemiyorum. Ne zaman bilgisayara fotoğrafları yükleyipte bunları fark etsem çok sinir oluyorum ve bir dahakine daha farklı olacak diyorum ama o an geliyor ve karmaşa içinde yine aynı şeyleri yapıyorum. Bu yüzden lütfen kusura bakmayın.

Bir doğum günü de böyle geçti. Önümüzdeki sene daha iyi, daha eğlenceli ve daha iyi fotoğraflı geçer umarım. Ne diyeyim başka değil mi? Birlikte olalım yeter tabiki :)

Herkese sonsuz sevgiler!...