Evrenin bana gıcığı var kesin. İyice emin oldum artık. Ne zaman bir şeyi çok istesem olmuyor ama başlarım böyle işe, istemiyorum artık dediğim anda pat oluveriyor. Saçmalık ama gerçek. Çok istediğim bir şey olmasına rağmen bloguma kayıt girememek ( masaüstü bilgisayarımın olması da büyük etken) beni sinir ediyor. Ev kadını asla olamam dediğim onca yıl ardından, birden bire ev kadınına dönüşümümün depresif halini biraz olsa da dindiren bir şeydi bloga bir iki satır birşeyler karalamak. Aslında fotoğrafsız bir yazı yazmakta istemiyordum ama maalesef bilgisayar dolu ve beni yeni bir iş bekliyor. Bilgisayarın içini temizlemek!

En son yazımdan bu zamana kadar pek çok şey oldu aslında. Belinda büyüyor ama hala gaz ve reflu sorunumuz devam ediyor. Ek gıdalara başladık, bazılarıyla sorun yaşadık. Artık bebeklikten çıktı. Hareketleri bakışları büyük kız gibi ve ben her geçen gün ona bir kez daha aşık oluyorum. Bütün günümün neredeyse hepsini kendisi alıyor. Uykuları bu sıralar kötüleşti. Gece her zaman iyi uyurdu ama son zamanlar geceleri sürekli kalkıyor ve her uyanmasının ardından tekrar uyuması 45 dakikadan 1 saate kadar bulabiliyor. Sanırım dişler yavaş yavaş faaliyete başladı. Belinda'nın dışında ev toplama ve temizlemeyle geçiyor günüm. Senelerdir o kadar çok şeyi ertelemiştik ki! Her şey birikince ve Belinda artık hareketlenme dönemine girdiğinden Kenan ve ben ev işleri, tadilat, derleme, toplama, ayıklama, temizleme işlerine yoğunlaştık. Büyük bir kısmı bittiği için seviniyorum ama hala yapacak çok iş var. Günlük işlerden başka evde tadilat vs gibi işlerin olmayacağı günleri iple çekiyorum resmen. Evlendiğimiz günden beri tadilat işlerinden ve bir düzene girmeyen evimizden o kadar çok bıktım ki...

Şu an bu kadar yazabilmek bile beni mutlu etti bak. Herneyse bu bir başlangıç ve evrene inat yeniden az da olsa, fotoğraflı ya da fotoğrafsız buraya iki satır birşeyler ekleyeceğim.

Evde işler beni bekliyor! Geçici ev hanımından şimdilik bu kadar. Öptüm!