Ona koştur, buna koştur derken 17. haftamı geçmişim haberim yok! Resmi olarak 5 aylık hamileyim! İnanamıyorum. Zaman ne kadar çabuk geçiyor. Neredeyse hamileliğimin yarısına geliyorum ve hala herhangi bir hareket hissetmiyorum. Bu durum bana garip geliyor. Nasıl olurda Belinda'yı 14. haftalarımda hissetmişken şimdi hiç bir şey hissetmiyordum. Acaba sessiz sakin bir bebek mi olacak? Ah keşke!

Mide bulantılarım eskisine göre çok çok azaldı ama hala midem zaman zaman bulanmaya devam ediyor. Süt ve süt ürünleri yemek mide bulantılarımı tetiklemeye devam ediyor ama dediğim gibi yoğun değil. Umarım yakın zamanda tamamen geçer.

Hamileliğimin tadını çıkarmayı bırakın hamile olduğumu unutuyorum bile. Bir çok işle uğraşmaktan yorgun ve yoğun günler geçiriyorum. Bu durum bende biraz sinirlilik yapmaya başladı ne yazık ki. Kendime zaman ayırabilmeyi o kadar çok arzuluyorum ki. Ne mümkün...

Artık uzun bir süre oturur pozisyonda durmak beni rahatsız ediyor. Uzanmak hatta direk yatıp uyumayı tercih ediyorum.

Hala dengeli düzgün beslenemiyorum. Canım pek bir şey çekmiyor. En fazla arada bir döner istiyorum hepsi bu.

Geçen şu bir buçuk haftada pek kilo almamışım. İki gün önce tartıldığımda  58.800 çıktım. Şaşırdım ve de sevindim. Doğuma kadar 69 kilonun üstüne çıkmak istemiyorum.

Eskisine göre enerjim daha iyi durumda.  Hastalığımıda atlattığım için çok mutluyum. Artık tek istediğim işerimi yoluna koyup biraz keyif sürmek ama korkarım bunun olması pek mümkün olmayacak.

Gariptir ki bu hafta iki rüya gördüm bebeğimle ilgili. İlkinde bebeğimi doğuruyordum. İkincisinde ise karnımda deli gibi tekmeler atıyordu ve canımı o kadar çok acıtıyordu ki! Bağırıyordum acıdan ve bu bebek neyin nesi böyle diye şaşkınlık içerisinde bağırırken  uyandım.  Rüyalar rüyalar garip rüyalar...

16 aylık bir bebekle, hamile ve tek başına olmak aynı zamanda herşeyle uğraşmak -uğraşmaya çalışmak - inanılmaz zor ve yorucuymuş. Hepsi geçecek Funda diyerek günlerimi geçirmeye çalışıyorum. Yoksa geçmeyecek mi?

Bir sonraki  yazımda görüşmek üzere!