Geçen sene yeni yılda keşfettiğimiz fakat ard arda geçirdiğimiz hastalıklardan dolayı gidemediğimiz Tropical Island' a en sonunda gidebildik! Gerçi yine hastaydım (evet geçmek bilmeyen hastalıklarım). Soğuktan sıcağa ardından tekrardan soğuğa çıkmak hastalığım için iyi gelir mi ki diye düşünüyordum ki tam hastalığımı atlatıyorum derken yeniden hasta oldum. Bu yüzden yazımı anca yazabiliyorum. Herneyse.

Gitmeden bir kaç gün önce Belinda'ya Tropical Island'ın videolarını izlettirdim. O kadar çok heyecanlandı ki 'hadi anne, hadi baba gidelim' demeye başladı. Açıkçası bende çok heyecanlıydım. 

Evden yaklaşık 1 saat kadar uzaklığımızda olan Tropical Island uçak yapımı için inşa edilen hangarmış. Çok büyük ve epeyce yüksek olan hangara girdikten kısa bir süre sonra sıcaktan üstümüzü çıkarmaya başladık. Bu öyle bir sıcaktı ki terlemeye başlamıştık bile. 

Tahminimden çok daha büyük olan kilitli dolapların ve kabinlerin bulunduğu alana girdiğimizde kendi dolap numaralarımıza ulaşmak baya vaktimizi aldı. Yürüyorduk yürüyorduk ama bir türlü gelemiyorduk. Belinda ve Devin heyecanlı bir şekilde koşturmaya başlamışlardı bile. O an tek düşündüğüm üzerimdekilerden kurtulmaktı.

Nihayet dolaplarımıza ulaşıpta üstümüzü çıkarıp gereksiz tüm eşyalarımızdan kurtulduğumuzda baya bir rahatlamıştım. Ayakkabılarımı çıkardığım an fark ettim ki mekan yerden ısıtmaymış. Ayaklarımın altı sıcacıktı :) Fark ettiğim diğer şey ise kurutma makinasıydı. Bu sayede eve gitmeden önce ıslak havlu ve çamaşırları kurutabilme imkanınız oluyordu. 

Kızlar o kadar heyecanlıydı ki dolapların bulunduğu alandan havuzların bulunduğu alana giden yolda koşturmaya başlamışlardı bile. Onları zapt etmek neredeyse imkanısızdı. Koşturduklarında labirent gibi olan dolapların aralarında kayboluyorlar ve onları bulabilmek zor ve stresli oluyordu.  Ne kadar bizi bekleyin desekte bizi tabikide dinlemediler ve hem onları kontrol etmek hem de hazırlanmak çok ama çok zor oluyordu.  Nihayet hazırız hadi bakalım gidiyoruz dediğimizde içeriye attığımız ilk adımımızda Devin baya tırtıklı olan zemine düşerek dizlerini kanatmış oldu. Kıyamam canı çok yanmış olsa da kısa bir ağlamanın ardından acısını umursamadan heyecanlı heyecanlı koşturmaya devam etti :)

İçeride bizi ilk flamingolar karşıladı. Belinda hayvanat bahçesinde flamingoları çok görmek istemiş fakat onları görememişti (sanırım iç mekana almışlardı). Bu yüzden flamingoları görmek bizi mutlu etmişti. Yarı bozuk fotoğraf makinamı çıkarıp fotoğraf çekmeye başladım bende. Biliyordum ki ilerleyen zamanlarda fotoğraf çekmem imkansızlaşmaya başlayacaktı.

Flamingolardan sonra şelalenin ve havuzun bulunduğu alana geldik. Çok kalabalık olduğu için havuzların fotoğraflarını çekemedim. Fakat şunu söyleyebilirim ki inanılmaz güzeldi. Mekan o kadar güzel planlanmıştı ki, kafanızı havaya kaldırmazsanız bir hangarın içinde olduğunuzu fark etmiyorsunuz. Yapay bir yerdesiniz ama size herşey çok doğal geliyor. 

Havuzda biraz vakit geçirdikten sonra karnımız acıktığından yemek yerlerini keşfetmek için yürümeye başladık. Belinda ve Devin patates kızartması istiyordu. Onlara patates kızartması kendimiz içinde  açık büfeden asya yemekleri aldık. Fiyatlar normaldi. Yemekler ise inanılmaz lezzetli!

Frozen Yogurt'un tadı ise muhteşemdi. İşin güzel kısmı yoğurdunuzu kendiniz hazırlayabiliyordunuz. İstediğiniz büyüklükteki kabınızı seçtikten sonra yine istediğiniz yoğurdu ya da yoğurtları kabınıza doldurup, üzerine istediğiniz süslemeyi koyabiliyordunuz. O kadar çok fazla çeşit vardı ki! Daha önce hiç bu kadar çok çeşit görmemiştim :)

Lezzetli yemeklerimizi yedikten sonra kızlar tatil arkadaşlarıyla oynamaya başladılar :) Bizde biraz içeceklerimizin keyfini çıkardık. 

Bir süre sonra Belinda yeşil dinozoru görmek istediğini söyledi. Yeşil dinozor internette gördüğümüz mekanın çocuk klübünün dinozoruydu. En çok heveslendiği şey aslında dinozordu fakat saatlerini kaçırdığımız için maalesef göremedi. Fakat epeyce büyük olan ve bir çok oyuncağın, tırmanma alanlarının bulunduğu çocuk alanında baya eğlendi. Devin ise orada bulunduğumuz sürenin neredeyse tamamını kaydıraktan kayarak geçirdi. 

Kızları oyun alanından koparmak biraz zor olsada onları alıp ikinci havuzun bulunduğu alana geçebildik. Havuzun bulunduğu alanı gördüklerinde hoşlarına gitmiş olmalı ki mızırdanmayı kesip yeni mekanda bulunan oyuncakları keşfetmek için oyuncaklara doğru koşturmaya başladılar.. Devin yine bir kaydırak buldu ve süreki ama sürekli kayıp durdu. O kadar çok kaydı ki! Uykusu olmasına ve yorgunluktan ölmesine rağmen istediği tek şey kaymaktı. Aşırı yorgunluğundan dolayı ayakta sallanmaya başladığından onu zorla uyuttuk (iyiliğin için Devin). Belinda ise sıcak suyun içinden hiç çıkmadı. Oradaki oyuncaklarla da oynamadı. Suyun içinde öylece oturdu, yattı ve etrafını seyredip durdu. Devin'nin uyuyor olmasından yararlanarak dış mekandaki havuza gitmeye karar verdik bizde. 

Havuza doğru giderken çok üşümüştüm. Yapay bir sıcaklıktan mıdır nedir ne mayonuz ne de havlunuz kurumuyor. Islak mayolarla ve havlularla bütün günü geçirmek zorunda kalıyorsunuz. İşin kötüsü ıslak olduğunuzda içerisi baya serin oluyor. Bir daha gidersek eğer kesinlikle bornoz götüreceğim. Yedek mayo ve yedek havlular... Benden de size tavsiye olsun :)

Havuzun girişine geldiğimizde dışarısının soğukluğunu hissettim. Hasta olmayı göze alarak bu tecrübeyi yaşamaya karar verdim. İlk dışarı çıkarken bir an çok üşüyorsunuz ama sonra suyun sıcaklığı sayesinde dışarıdaki soğukluğu hissetmiyorsunuz. 

Havuzun orta kısmında jakuzinin bulunduğu bir alan vardı. Biz tam oraya doğru yüzmek istediğimiz anda ne olduğunu anlamadan sert bir akıntıya kapıldık. Bir an korktum ama sonra anladım ki havuzda yapay bir akıntı var. Bu bana baya eğlenceli geldi. Akıntı kuvvetli olduğundan kendinizi akıntıya bıraktığınız anda havuzun içerisinde dönüp duruyorsunuz :) Artık gidelim dediğimizde ise havuzdan tam çıkmak isterken akıntıya yeniden kapılıp bir tur daha attığımızda ise gerçekten çok ama çok eğlendim. Ha ha ha! Tam o sırada havuzun tam orta kısmının yanında bir girdap olduğunu fark ettim. İki kişi girdapta dönüp duruyordu. Bu görüntü bana gerçekten çok eğlenceli ve bir o kadar da komik geldi :)

Nihayet havuzdan çıkabildiğimizde ıslak havlularımızda kurulanmaya çalıştık. Belinda ve Devin'nin yanına gittik ve dış mekan havuzunu keşfe annem çıkabildi.

Devin hala uyuyordu. Belinda da üşüyor olsa gerek sıcak havuz suyunda durmak istiyordu. Annem geldiğinde ise yemek yemek için yeniden restoranların bulunduğu yiyecek alanına yürümeye başladık.  En çok merak ettiğim şey gece Tropical Island'ın nasıl görüneceğiydi. Işıklar teker teker yanmaya başlamıştı ve dediğim gibi kafanızı yukarı kaldırıp bakmadığınız sürece hangarın içinde oldunuzu fark etmiyorsunuz bile. Işıklarla birlikte mekanın atmosferi değişti ve inanılmaz güzeldi. Ben ıslak mayomdan sonunda kurtulmuş üzerime gömleğimi geçirebilmiştim. Hırka almadığım içinse pişmanlık duyuyordum. Fakat bir süre sonra çok ısınmaya başladım. Durum şu ıslaksan içerisi sıcak gelmiyor aksi halde ise çok sıcaklıyorsun. 

Yemeklerimizi yedikten sonra iki havuzun orta kısmında bulunan mini ormanı gezip ardından eve gitmeye karar verdik. Kızlar yorgun olmasaydı muhtemelen gitmezdik ve gece de havuza girerdik.  Havuz o kadar güzel görünüyordu ki! Rengarenk ışıklar tüm havuzu ve çevresini aydınlatıyordu ve masalsı bir atmosfer oluşturuyordu. Belinda yeşil havuza gireceğim diye tutturmuş olsa da yeniden ıslanmayı göze alamadım. Ayrıca onları havuzdan çıkarmaya çalışacağımız zamanı düşünüp her ne kadar acaba girsek mi diye gelip giden düşencemi beynimden çıkardım. Gerçekçi olmalıydım.  Çok yorgunlardı ve eve 1 saat yolumuz vardı. 

Soyunma kabinlerine geldiğimizde giyinmek çok zordu. Çok sıcak olduğundan üzerinize kışlık kıyafetlerinizi giymek istemiyorsunuz. Mecburen giydiğinizde ise sıcaktan terlemeye başlıyorsunuz. 

Genel olarak Tropical Island'ı gerçekten çok beğendim ve mümkün olursa bir daha gitmek isterdim. Soğuk havada tropikal bir iklimi yaşamak, yapay bir alanı doğal gibi algılamak güzel bir tecrübeydi. Artık yanıma ne alacağımı ne almayacağımı da biliyorum! 

İşin bir güzel tarafı ise dışarıdan yiyecek sokmanıza hiç bir şey demiyor olmaları. Ben piknik sepetiyle gelenleri de gördüm. Emin değilim ama sanırım içki sokamıyorsunuz. Onun dışında her şey serbest. Gerçi içerideki yiyecekler çok lezzetli ve dışarıdaki ile aynı fiyat olduğundan çokta dışarıdan yemek sokma ihtiyacınız olmuyor.  Fakat çok seçici bir çocuğunuz var ise onun için çantanıza  bir kaç şey koymak sorun olmuyor.

Tropical Island'a gidipte tecrübelerinizi  paylaşmak isterseniz tecrübelerinizi yorumlar kısmına yazarsanız çok sevinirim.

Son 1 bucuk aydan beri derinleşen depresif durumum hayatımı devam etmemde bana zorluk çıkarıyordu. Bu konu başlı başına bir yazı konusu aslında. Yazıp yazmamak arasında gidip geldim sürekli ve hala bir karar vermiş değilim. Herneyse.

Annem ve babamın yanımıza gelmesi, havanın 16 derece olması, yaptığım ufak bir alışveriş keyfimi büyük ölçüde yerine getirmişti.  Hayvanat bahçesine gitmeye karar verdiğimizde hemen fotoğraf makinamı hazırladım, giyindim. Fotoğraf çekmeyeli neredeyse 1 ay olmuştu ve ben fotoğraf çekmeyi çok özlemiştim. Biliyordum ki fotoğraf çekmek beni daha da mutlu edecekti.

Hayvanat bahçesine vardığımızda uzun bir bilet kuyruğu bizi bekliyordu. Yine aynı hatayı yapmış online bilet almayı unutmuştuk ve uzun kuyruğu beklemek zorunda kalmıştık. Neyseki hava çok sıcaktı ve ben pozitiflikten ölecektim :) Bir gece önce uyuyamamış olmak, deli gibi yorgun olmak bile umrumda değildi. 

Kenan bir kuyruğa annem başka bir kuyruğa girdi. Devin çoktan uykuya dalmış uyuyor, Belinda ise arabasında oturuyordu. Bende bir kıyıda bekliyordum. Tam o sırada makinamı çantamdan çıkartım ve ayarlarını yapmaya başladım fakat o da ne. Tuhaf bir şekilde makinam fotoğraf çekmiyor, hata veriyordu. En son kullandığımda hiç bir sorunu yoktu ve o zamandan bu zamana kadar da makinam ne düşmüş ne de bir yere çarpmıştı. Çok şaşkındım. Fotoğraf makinam bozulmuştu ve bir tane bile fotoğraf çekemiyor, çekmek istediğimde ekranda hep aynı hata kodunu görüyordum.. Aklıma internetten hata kodunu araştırmak geldi. İyikide araştırmışım. Önerilen şeyi yaptığımda makinam fotoğraf çekmeye başladı fakat f değeriyle oynadığım anda yine hata veriyordu. Buna bile sevindim o an. F değeriyle oynayamayacaktım ama en azından fotoğraf çekebilecektim. 

İlk 2015 yılında gitmiştik Zoo Berlin'e. Belinda minicikti ve Devin yeni doğmuştu. Hayvanat bahçesini tam gezememiştik. Bu sefer bunu başabiliriz diye düşünsemde pek mümkün olmadı. Gerçi daha önce görmediğimiz bazı yerleri ve bazı hayvanları gördük ki bu da bir şey. Fakat hala hayvanat bahçesinin gezemediğimiz yerleri var. Bir daha ki sefere artık değil mi :)

Hayvanat bahçesine girdiğimiz anda Belinda hemen girişte bulunan filin ve zürafanın yanına koştu. Devin bu sırada uyuduğundan ne fili ne de zürafayı göremedi. Belinda o kadar hızlı bir şekilde havanlara bakıyordu ki. Açıkçası biraz inceler diye düşünmüştüm fakat sırayla görmek istediği hayvanları söylüyor ve koşturmaya başlıyordu. Belki çok heyecanlıydı ve bu yüzden sabırsızdı bilemiyorum ama kesinlikle çok ama çok mutluydu. Maymunları görmek istediğini söylediğinde maymunların bulunduğu alana doğru yürümeye başladık bizde. O sırada bir kaç fotoğraf çekmek isteğim nedeniyle biraz arkada kaldım. Belinda'nın yanına gittiğimde maymunlara bakıyor olacağını düşünmüştüm fakat Belinda çocuklar oynasın diye konulduğunu düşündüğüm iki ağaç gövdesinin üzerine tırmanmakla meşguldü. Belinda tırmanmayı çok ama çok seviyor. Bu yüzden o ağaçlara tırmanırken inanılmaz mutlu gözüküyordu. Tam o sırada Devin'e uykusundan uyanmış ablasının yanına gidip oynamak için sabırsızlanmaya başlamıştı. Devin'i arabasından kucağıma alıp ilk maymunları gösterdim. Şaşkındı haliyle. Uykusundan yeni uyanmış ve maymunlara bakıyordu. Sürekli 'başka?başka maymun?' diye sormaya başladı. Bende ne kadar maymun çeşidi varsa sırayla ona göstermeye başladım. Hepsini gezdikten sonra Belinda'nın yanına ağaç gövdelerinin bulunduğu alana gittik. Devin heyecanlı heyecanlı ablasının peşine koşturmaya başladı. Bir yandan da o da ağaçlara tırmanmaya çalışıyor ama beceremiyordu. Kucağımıza alıp ağaca çıkardığımız zamanda korktu :) 

Kızları ağaçların bulunduğu alandan koparmak bir hayli güç oldu. Acıkmıştık ve bir şeyler yemek zorundaydık. Önceki gidişimizden bildiğimiz yemek alanına gitmeye karar verdik fakat oraya vardığımızda yine upuzun bir kuyrukla karşılaştık. Belinda patates kızartması istiyordu ve görebildiğim kadarıyla orada patates kızartması satılmıyordu.  Emin olmak için sormak istedim. Sonuçta satmadıkları bir şey için upuzun bir kuyruğu beklemek istemiyordum. İyikide sormuşum. Tahmin ettiğim gibi sosisli dışında yiyecek bir şey satılmıyordu. Başka bir yer tarif etti ve orada satıldığını söyledi. Bu hayvanat bahçesinin girişinin olduğu taraftaydı. O kadar çok acıkmıştık ki hızlıca tüm yolu geri döndük ve büyük bir restoranla karşılaştık. Daha önce hayvanat bahçesinin bu kısmına gelmemiştik. Restoranın hemen önünde kocaman bir park vardı. Çok şaşırmıştım ve bir yandan da sevinmiştim. Kızlar yemeği unutup parkta oynamak için parkın içine daldılar. Babamda ben gidip yiyecekleri alıp geleyim dedi. Sonuçta patates kızartması alacaktı. Annem Devin ile Kenan da Belinda ile oynuyordu. Çok yorgundum ve oturmak istedim. Oturacak yer bulmaya çalışırken restoranın önüne kadar geldim. Tam o sırada boşalan bir masa gördüm. Park ve restoran tıklım tıklım dolu olduğundan boşalan masayı gördüğüm anda bu fırsatı kaçırmamam gerektiğini hissettim. İyikide hislerimin peşinden gitmişim. Bebek arabasını koyabileceğim bir alan vardı. Arabayı oraya koyup masaya oturdum. Şanslıydık ki masada bir de Devin için mama sandalyesi de vardı.

O an o restoranda da upuzun bir kuyruk olduğunu fark ettim. Ardından kuyrukta babamı gördüm. Herkesi tek tek arayıp masa bulduğumu ve oturduğu söyledikten sonra beklemeye başladım. O kadar yorgundum ki bu yüzden fotoğraf makinamı çıkarıp parkın fotoğraflarını çekmeyi unutmuşum. Hatta yediğimiz o muhteşem yemeği ve hayvanat bahçesinin hatıra para makinasını ve paraları da!

Şunu söyleyebilirim ki hayatımda yediğim en güzel patates kızartmasını ve nugget ını yedim orda. Yolunuz Zoo Berlin'e düşerse eğer kesinlikle yemelisiniz benden söylemesi. O kadar lezzetliydiler ki hala tadı damağımızda. İçtiğim meyveli bira tüm önyargıma rağmen  beni şaşırtarak favorilerimin arasında yerini aldı. 

Akşam olupta güneş yavaş yavaş batmaya başladığında artık bizimde eve dönme vaktimiz gelmişti. Bütün gün sıcak bir havada açık havanın keyfini çıkardık. Çocuklar tüm gün hem hayvanları gördü hem de parkta oyun oynadılar. Devin su aygırlarından biraz korksa da genel olarak o da tüm hayvanlara meraklı meraklı seyretti. Muhteşem yemekleri ise ayrı bir bonustu. Sırf yemek yemek için bile gidebilirim. Ha ha ha!  Tabi birde su aygırlarını görmek için. İlk kez bu kadar yakından görme şansım oldu ve baya etkilendim doğrusu. Birde aslandan. Çok yakınındaydık ve kükrediğinde geri çekilme güdüsüyle bulunduğum yerden arkalara doğru nasıl kaydım bilemedim. Belinda kucağımdaydı ve o an göz göze geldik. O anı hiç unutmayacağım :)

Dolu dolu keyifli bir gün ardından yorulmuş bir şekilde eve doğru yol aldık. Bir sonraki seferi iple çekiyorum. Sanırım her ziyaretimiz kızların yaşlarına göre farklı deneyimlerle geçecek ki en güzeli de bu değil mi zaten.  Belki görmediğimiz yerleri keşfedeceğiz. 

Seviyorum seni Zoo Berlin! Yazın pandayı görmek için mutlaka gelmeye çalışıcağız. Ha ha ha! Haberin olsun :)

Umarım sizinde hafta sonunuz güzel geçmiştir. 

Herkese Sevgiler!...

Zoo Berlin 2015 yazım için tıklayın