Vay be! Evleneli 4 yıl olmuş! İlişkimizin başladığı ilk günü, evlilik teklifini, düğün günümüzü daha dün gibi hatırlıyorum. Her şey o kadar hızlı bir şekilde başlamıştı ki! O hızlı süreç daha sonra yavaşlamıştı fakat ikimizinde yoğun çalışmaya başlaması özellikle de Belinda'nın doğmasından bugüne kadar inanılmaz hızlı geçti. Tam 1 yıldır hiç baş başa dışarı çıkamayan bizler, 2 saatliğine de olsa dışarı çıkmayı başarabildik. Üstelik yanımızda ne Belinda ne de Devin vardı! 

Dışarı çıktığımız ilk andan itibaren en son ne zaman birlikte dışarı çıktık biz hesabını yaptıktan sonra, yemek yiyeceğimiz restoranta gittik. Koşuşturmaktan yıldönümümüze hazırlıksız yakalanmıştık aslında. Kenan'ın Japon restorantı sandığı yer Kore çıktı. Ardından istediğimiz balık önümüze çiğ geldi. Tadına baktım ama inanın hiç beğenmedim. Kenan yedi fakat ben sadece pilavlarını tırtıkladım. O günde nasıl açtım. Dışarı çıkıp yiyeceğiz karnımı doyurmayayım dedim. Devin ve Belinda anlaşmalı gibi ikisininde uyumayacakları tuttu. Onları uyutmadan da dışarı çıkamadık. Evden çıktığımızda da saat 10'a geliyordu. Neyseki içtiğimiz şarap çok güzeldi. Ben 1.5 kadeh sonrası çakırlaşmıştım bile! Ha ha ha!

Kenan'ın içine sinmedi tabi bu durum. Salak gibi de yan masada gördüğümüz ve çok beğendiğimiz yemeğide sipariş vermedik uzun sürer pişmesi diye. Oradan çıktık ve bana yemek yiyebileceğim bir yer aramaya başladık ama ben o kadar çok üşüdüm ki! Ev, çocuk ve gündüz gezmelerinden gece gezmelerini unutmuşum ve dışarısının soğuk olabileceğini hesaba katmadan incecik giyinip dışarı çıkmıştım. Ben üşüyorum diye önümüze çıkan ilk yere girdik. Ucuz bir Meksika restorantına denk geldik. Geç saatte hafif bir şey olsun diye nachos yemeğe karar verdim. Yediğim en kötü nachos du! Neyseki ısınayım diye içtiğim nane çayı güzeldi.

Yeni ilişkisi başlayan çiftler gibi heyecanlı, şaşkın ördek misali çıktığımız 2-3 saatlik maceramız, tatmin olmasak bile aman canım ne olacak, hiç yoktan iyidir olumlamalarımızla son buldu. Önümüzdeki sene daha hazırlıklı olalım diye de birbirimize söz verdik.

Mükemmel bir yıldönümü geçirmemiş olabiliriz fakat ben ikimizdeki o heyecanı gördüm ya, gerçekten de hiç bir şey umrumda olmadı. Annemin olmasından dolayı baş başa kaldığımız o bir kaç saat bana kısa ama hiç yoktan iyidir dedirten bir soluk aldırdı. Birbirimizi hala çok seviyor olmak, iki tane tatlı mı tatlı kızlarmızın olması benim en önemli dayanağım zaten.  Bir kaç sene sonra baş başa kalabileceğimiz daha çok an yaratma imkanımız olacak eminim.  

Herkese Sevgiler!