Biliyorum biliyorum 23 Nisanın üzerinden geçti ama ben anca interneti buldum!

Eve taşınmamızın üçüncü günüydü ve yapılacak tonla iş olmasına rağmen, yorgunluk demeden Belinda'yı parka ardından da mini hayvanat bahçesine götürmeye karar verdik. 

Parkta bir güzel oynayıp enerjisini attıktan sonra arabasında uyuyan Belinda, - evet yeni çıktı bu - öğle uykusundan kalkar kalmaz huy edindiği ve 'patatis, patatis!' demesinin ardından ona güzel bir patates ziyafeti çektirdik. 

Karnını doyurduktan sonra mini hayvanat bahçesine gittik. Belinda bayıldı tabi. Mutluluğu her daim sırıtan yüzüne yansıdı. Koyunları, eşeği, tavşanları, ördekleri, keçileri gördü. Hiç birinden korkmadığı gibi koyunu da bir güzel öpüp kokladı. Tüm hayvanlar sakin ve huzurluydu. Onlarda çocuklara alışkın mıdır nedir öylece duruyorlar, sevildikleri içinde mutlu gözüküyorlardı.  

Bütün bu manzarayı görüpte Darıca hayvanat bahçesini anmadan da geçemedik tabi. Oradaki hayvanlar için bir kez daha içim sızladı. Para dahi ödenmeyen yerde hayvanların doğal ortamda ve mutluluklarını görüp, bir ton para aldıkları yerde hayvanların beton yığınlarının içinde yaşadıklarını düşünürsek, kapısından uğramamak ve protesto etmek yerinde olacak sanırım.